Η Lauren Watson, είναι μία 34χρονη γυναίκα με ατελή παραπληγία από το Queensland της Αυστραλίας, που εξέπληξε τους γιατρούς καταφέρνοντας να γίνει μια υπέροχη εναέρια χορεύτρια.

Το 2000 όταν η Lauren ήταν μόνο 19 ετών, είχε ένα αυτοκινητικό ατύχημα που την άφησε μερικώς παράλυτη από την μέση και κάτω.

“Θυμάμαι να σκέφτομαι ότι όλο αυτό ήταν ένα κακό όνειρο.”

Οι βλάβες στον νωτιαίο μυελό είχαν ως αποτέλεσμα την ατελή παραπληγία. Έχασε την πλειοψηφία των κινητικών και αισθητικών λειτουργιών των ποδιών της ενώ μετά το ατύχημα έμεινε στο νοσοκομείο για έξι μήνες, μαθαίνοντας να κάνει τα πάντα από την αρχή πριν μπορέσει να φύγει με το καινούριο αναπηρικό της αμαξίδιο.

Η Lauren πάλευε για μια δεκαετία με φυσιοθεραπείες όταν κάποια στιγμή βρέθηκε μπροστά σε μια εναέρια χορευτική επίδειξη σε ένα εμπορικό κέντρο.

“Η φυσιοθεραπεία ήταν για μένα μια διαρκής υπενθύμιση του ότι ήμουν διαφορετική. Με έκανε να αισθάνομαι ακόμη περισσότερο άτομο με ειδικές ανάγκες.” Ένας φυσιοθεραπευτής την ενθάρρυνε να βρει εκείνες τις ευκαιρίες που θα την έκαναν να γελάσει και να διασκεδάσει. Όταν λοιπόν είδε την επίδειξη αποφάσισε να το δοκιμάσει. “Σκέφτηκα ότι θα ήταν αδύνατο να το κάνω, αλλά αν θα τα καταφέρω σε αυτό θα μπορώ να κάνω τα πάντα!”

Της πήρε μήνες να βρει μια σχολή που θα την αναλάμβανε. Μέχρι που στο τέλος βρήκε τηνIndustry Aerial Arts, μια σχολή που της προσέφερε υποστήριξη και καθοδήγηση. Τους πρώτους έξι μήνες δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από το να τραβάει τον εαυτό της πάνω και να στέκεται στο ένα ποδι. «Δεν μπορουσα να σκαρφαλώσω αλλά δεν το έβαζα κάτω. Αν έκανα κάτι τέτοιο θα πέρναγα το υπόλοιπο της ζωής μου σκεπτόμενη τι θα γινότανε αν το έκανα.»

Ακόμα και ο φυσιοθεραπευτής της ήταν σκεπτικός και της είπε ότι δεν θα μπορούσε να το κάνει. «Τώρα που το σκέφτομαι ακουγότανε παράλογο, ένα κορίτσι που ήταν μερικώς παράλυτο για 14 χρόνια σχεδίαζε να σκαρφαλώσει σε ένα πανί κάμποσα μέτρα πάνω από την γη.»

Αλλά αυτό ακριβώς έκανε.

«Καμιά φορά σκέφτομαι αν θα έπρεπε να πω σε εκείνον τον φυσιοθεραπευτή ότι μου έδωσε ένα κίνητρο περισσότερο και κατά κάποιον τρόπο με βοήθησε να φτάσω εκεί που είμαι σήμερα.»

Τα επόμενα δύο χρόνια έγινε μια ταλαντούχα εναέρια χορεύτρια-καλλιτέχνης . Με προσήλωση σε αυτό που ήθελε να κάνει και πολύ εξάσκηση, κατάφερε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Κάπως έτσι έχει λάβει μέρος σε ένα μουσικό βίντεο για μια μπάντα από το Σίδνεϋ τη Little Fox, καθώς επίσης έχει λάβει μέρος και σε μια παράσταση με την Flyworx.

Ελπίζει η δική της ιστορία να ενθαρρύνει τον κόσμο και να προωθήσει την ενσωμάτωση των αναπηριών στις τέχνες του θεάματος.

«Άνθρωποι με αναπηρία ή όχι, είμαστε όλοι άνθρωποι που κυνηγάμε το όνειρο του να γίνουμε το καλύτερο που μπορούμε, με ότι έχουμε.»

Από το blog της Μαίρης Συνατσάκη